در بحار الانوار حدیثی در معنای مضطر آمده است که امام صادق می فرمایند: «زمانی که حضرت خروج می کنند وارد مسجد الحرام می شوند و به طرف کعبه می روند و به مقام ابراهیم پشت می کنند و دو رکعت نماز می گزارند و سپس می ایستد و می خواند: «ای مردم! من به مقام آدم از همه نزدیکترم (یعنی سزاوارترم) و همین مضمون را نسبت به ابراهیم و اسماعیل و رسول اکرم  (ص) می گویند و سپس دعا می کنند و تضرع می کنند و از شدت خشوع و اضطرار به خاک می افتند.» در احادیث و روایات آمده است که اگر فردی از سر اضطرار دعایی بکند حتما مستجاب می شود بنابراین برخی صاحب نظران در بحث انتظار و مهدویت می گویند که اگر دعای مردم زمان در اثر اضطرار بود حضرت صاحب الامر (ارواحنا له الفداء) حتما ظهور می کردند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که در جامعه ی امروزی مردم هنوز به درک نیاز به امام زمان واقف نشده اند و به حد اضطرار و تمنا نرسیده اند.
 
منابع:
1. بحار الانوار
2.  مجمع‏البحرين، ج 3، ص 373
3. نام محبوب/ حسین حسینی